Toen Uil tenslotte open deed, zei Poeh ernstig: "Uil, we komen een Waarkondiging doen. Binnenkort komt het Tentamen. Er worden vragen gesteld waar ze het antwoord al op weten; maar er zijn ook verkeerde antwoorden bij."
"Wel, wel," zei Uil, een Verkondiging. Het lijkt meer een Verordonatie, alhoewel, dit is geen Gewone Bekendmaking. Je zegt dat nu zo, Poeh, maar dit moet toch even nader geëxploreerd worden."
Knorretje, die het allemaal even te machtig werd, riep buiten adem van het op-en-neer springen: "En Konijn zegt dat we alles moeten weten!"
"Wat zeg je, Knorretje? Alles weten? En verkeerde antwoorden? Dat is natuurlijk geen probleem, maar het is wel problematisch dat ik die dag totaal niet kan. Wanneer zei je ook weer dat het Tentamen was? Ik ben geheel verhinderd. Misschien kan ik mijn agenda nog reorganiseren. Maar het is wel problematisch.
En Poeh, die een Beer is met maar een Klein Beetje Verstand, werd duizelig van al die moeilijke woorden en vroeg zich af wat Problematisch was. Hij voelde zo'n bepaald gevoel van binnen, en hij dacht weer aan honing. Zou het niet genoeg zijn, als je wist waar de pot stond en hoe je hem moest openmaken? En als je de verkeerde pot pakte, nou ja, dan maakte je een Vergissing. Je kon eigenlijk maar het beste beginnen met een pot die je wist te staan en die gemakkelijk open ging. Dat had je dan maar binnen. De rest kwam dan later wel.